Ze kijkt me met haar grote puppyogen aan, waarbij haar bril altijd een beetje voorover zakt, en vraagt nog een keer: ‘Meen je dat?’ Ik antwoord met: ‘Jazeker meen ik het’. Ondertussen is Harm ook de kamer binnen komen lopen, hij zegt gelijk: ‘Wat meen je?’ Els (onze benaming voor Alice Mae, die op Urk dan weer alleen Mae heet), draait zich naar hem toe, en zegt: ‘Ik kan met je vader mee naar Italië’. ‘Italië?’, echoot hij. ‘Wat ga je daar dan doen?’, zegt Harm tegen mij. ‘Die Italiaan heeft teruggemaild dat de raapmachine nog beschikbaar is, dus ik ga er nu heen om die op te halen’. ‘Dan ga ik ook mee’, zegt hij gelijk’. ‘Dan moet je snel zijn’, antwoord ik. Voor ik met mijn ogen heb geknipperd, staan ze alle twee met een koffer (de één een kleintje, de ander een grote) voor me. ‘We kunnen’, zeggen ze.

BRON: Het Urkerland Read More